دانستنیهای جوجه کشی قناری از جفت گیری تا تولد جوجه ها

^{رشد و نمو : پرنده اماده جهت جفت اندازی و جفت گیری بی تاب است ,قناری نر آواز بلند و طولانی سر میدهد ,جست و خیز زیاد میكند ,هنگام خواندن پا ی میكوبد و یا در حالی كه دیواره سیمی قفس را گرفته چنان اواز سر میدهد گویی همه نیروی خود را از طریق پنجه ها به سیمهای قفس برای پاره كردن سیمها وارد میكند .تكه ای كاغذ به دهان میگیرد و با صدای بلند ماده خود را صدا میزند .در این دوران تغذیه پرنده نیز مقداری كاهش مییابد .خواندن بیش از اندازه برای پرنده ای كه مخصوصا در نزدیكی او ماده ای نگهداری میشود میتواند باعث تولید نوعی یاس در پرنده نر شود كه این امر موجب كم شدن آواز خوانی پرنده میگردد و اصطلاحا گفته میشود كه نر از مستی زیاد جمع شده و یا پس رفته است مشخصه دیگر در تشخیص آمادگی و مستی نر تغییر شكل وبر امدگی در مخرج قناری نر می باشد. ماده ها نیز مانند نر ها بی تابی میكنند .جمع كردن تكه های كاغذ نخ و الیاف در جادانی و گوشه و كنار قفس نشانه آمادگی ماده است ,در این دوران گاهی ماده به پركنی از پرنده دیگر و یاحتی از خود اقدام مینماید ,در جواب خواندن نر سوت میكشد و این سوت كشیدن موجب تحریك بیشتر نر میشود .ماده هایی كه آمادگی بیشتری برای جفتگیری دارند با خواندن نرها سینه و شكم خود را به چوب زیر پا نزدیك كرده و سر را بسمت بالا نگه میدارند و آواز جفتگیری سر میدهند .ماده در اثر مستی زیاد حتی بدون نر تخمگذاری مینماید به این نوع تخمها تخم هرز میگویند .علامت ظاهری ماده آماده تغییر شكل ناحیه مخرج پرنده است ,شكم حالت چاقی و پر شدگی پیدا كرده و مخرج به سمت عقب كشیده میشود در این صورت شكم و مخرج فرم دوكی شكل بخود میگیرد.جفتگیری زمانی با موفقیت انجام خواهد شد كه هر دو پرنده نر و ماده اولا :آمادگی لازم را داشته باشند ,ثانیا:به یكدیگر علاقه نشان بدهند .چند روز قبل از جفتگیری میتوانید ماده را بتنهایی درون قفس جدید قرار دهید,زمانی كه در گوشه و كنار قفس به درست كردن لانه اقدام میكند جای تخمگذاری را دراختیار او قرار دهید .(پرندگان مانند قناری برای آشیانه خود احتیاج به موادی دارند که در عین حال که نرم باشد بهتر است که طبیعی نیز باشند. در حال حاضر بهترین گزینه پنبه دانه تازه و بدون هیچ گونه خس و خاشاک میباشد. مخلوط نمودن مقدارکم الیاف مصنوعی با پنبه دانه می تواند لانه مناسبی برای قناری ایجاد کند .)ماده را هر روز با مقدار بسیار كمی تخم مرغ تغذیه نمایید واطراف قفس را بپوشانید ,یك روز بعد از درست كردن لانه ,نر را در قفس دیگرهمراه با مانعی در كنار ماده قرار دهید تا از سوراخهای كوچك تعبیه شده در روی مانع بتواند دزدانه ماده را ببیند .در روز سوم مانع را برداشته و اجازه دهید كه جفتها به راحتی یكدیگر را ارزیابی نمایند ,یک روز بعد پرنده نر را به قفس ماده هدایت كنید .حداقل یك هفته و حداكثر 14 روز بعد از جفت اندازی پرنده ماده باید تخمگذاری نماید در غیر اینصورت ماده شما آمادگی لازم را نداشته و یا دارای نقصی است كه مانع از تشكیل تخم در تخمدان می شود .به هر ترتیب با شروع تخمگذاری روزانه تخمهای گذاشته شده را برداشته و تخم بدون نطفه به جای آن قرار دهید تا پرنده ماده اولین سری تخمگذاری خود را كه معمولا بین 3 الی 5 عدد متغییر است به پایان برساند . آخرین روز تمامی تخمهای بدون نطفه را برداشته و تخمهای اصلی را به زیر پرنده برگردانید این عمل شما باعث خواهد شد تا جوجه هایی كه در اینده متولد خواهند شد همگی از نظر رشد جسمی هم اندازه باشند.روز سیزدهم یا ماده را ابتنی دهید و یا سالن را ابپاشی نموده و یا از دستگاه بخور جهت افزایش رطوبت استفاده كنید .این كار باعث شكسته شدن پوسته تخم و خروج راحت جوجه از تخم میشود در پایان روز سیزدهم جوجه ها سر از تخم بیرون خواهند آورد .لازم به ذكر است كه در ابتدای تخمگذاری بهتر است تخمهایی را كه از زیر ماده برمیدارید در محلی خنك و درون ظرفی از ماسه نرم نگهداری كنید و روزانه یك تا دو بار آنها را بغلطانید .}

^{گرفتگی مجرای تخم گذاری پرنده :}

^{برخی اوقات به علت اینکه   قناري ماده قادر به دفع تخم آماده از مخرج نیست ، با پرهاي پف كرده بي تحرك مي ماند و معمولا پس از چند ساعت تلف خواهد شد. ماده هاي جوان اغلب دچار اين ناراحتي مي شوند. در بعضي مواقع نيز پوسته تخم تشكیل نشده و موجب اين عارضه مي شود.}

^{مداواي بيماري: ماليدن يك قطره روغن خوراكي مايع ( روغن زیتون) در داخل و اطراف مخرج و گرم نگهداشتن پرنده. ماساژ نرم و با احتياط اطراف مخرج.
توجه: هيچگاه نبايد پوسته تخم را به طرف داخل بدن پرنده فشار داد .} 

 ^{جوجه های متولد شده بسیار كوچك و ناتوان میباشند,والدین علاوه بر تغذیه سعی در حمایت از جوجه ها دارند ,در چهار روز اول تولد جوجه ها هیچ گونه مزاحمتی برای والدین ایجاد نكنید و سعی نكنید كه جوجه ها را از زیر والدین برداشته و یا قصد كمك به آنها را بنمایید زیرا ممكن است مادر از ترس دستبرد شما به جوجه ها فشار بیاورد و انها را خفه كند ,وجود پوسته خالی تخم در كف قفس نشانه تولد جوجه های جدید است .یك روز قبل از تولد جوجه ها تا روز سوم بعد از تولد ,روزانه مقداری دان نرم جهت جوجه ها كافی میباشد .از روز سوم به بعد علاوه بر دان نرم كه خوراك اصلی جوجه ها است میتوانید روزانه از مقداری سبزی تازه و دانه های تقویتی استفاده نمایید . جدا سازی جوجه ها از والدین 35 روز به طول می انجامد .برای بیرون آمدن و جداسازی آنها از والدین عجله به خرج ندهید ,جوجه ها بر حسب نوع تغذیه و نژاد از هفدهمین روز تا بیست و دومین روز تولد از لانه خارج شده وبرای تغذیه و شناسایی محیط اطراف به دنبال والدین به راه میافتند .معمولا با خروج جوجه ها از لانه تخمگذاری قناری مادر مجد دا سری دوم تخمگذاری را آغاز میكند به همین دلیل قبل از شروع سری دوم تخمگذاری مواد لازم جهت لانه سازی مجدد را در اختیار پرنده قرار دهید تا از پركنی جوجه ها توسط والدین جلوگیری شود ضمنا مراقب باشید با دستكاری زیاد باعث وحشت و خروج زودتر از معمول جوجه ها از لانه نگردید .كه در این صورت احتمال صدمه رسیدن به جوجه ها و عقب افتادگی آنها از رشد را تجربه خواهید كرد .}

^{نکته :} 

^{در بعضی از مواقع ضرورت دارد که در پرورش جوجه ها از قناری حمال ( پرستار ) استفاده کنیم که این کار را باید با رعایت برخی نکات انجام داد .وقتی که قناری ماده اصلی تخم گذاری خود را کامل نمود تخم ها را به زیر پای قناری پرستار که او نیز تخم های خود را کاملا گذاشته است می گذاریم اما باید توجه داشت که لازم است قناری ماده جفت اصلی تا ۱۳ روز روی تخم های هرز بخوابد زیرا هم ممکن است قناری پرستار به جوجه ها رسیدگی نکند و مجبور باشید آنها را به زیر مادر اصلی برگردانید و هم قناری ماده اصلی آمادگی خود را برای تولید مثل از دست بدهد لذا بهتر است که دوران کرچ بودن را تا ۱۳ روز بگذراند بعد از طی دوره تخم های هرز را بردارید .}

^{در صورت لزوم جوجه ها را از 28 الی 35 روزگی از والدین جدا نموده و تغذیه نمایید .توجه فرمایید كه چند روز قبل از تولد جوجه های سری دوم میبایست جوجه های سری اول را جدا كرده باشید ,پس تاریخ سری دوم تخمگذاری را حتما یادداشت نمایید .جوجه های سری اول را میتوان همراه پرنده نر جدا كرده و در قفس دیگری در كنار قفس مادر نگهداری نمود تا در تغذیه جوجه ها مشكلی ایجاد نگردد.بعد از 35 روزگی دیگر نیازی به بودن پرنده نر در كنار جوجه نمی باشد. آنها را آرام آرام به خوردن دانه ها و سبزیجات عادت دهید ,به هر ترتیب جوجه های جوان باید تا شروع پرریزی اول كه از 60 روزگی اغاز میگردد به تغذیه با دان اصلی (تخم كتان – ارزن و تخم شلغم) عادت پیدا كرده باشند.}

^{موضوع نظافت شامل :}

^{تعویض یك روز در میان كاغذ كف قفس ها ,شستشو و ضد عفونی لوازم و محل نگهداری ,گرفتن ناخن پرنده ,استحمام ,ضد عفونی سبزیجات و میوه ها ,پاكیزگی پوشاك صاحب پرنده ,استفاده از كفش مخصوص در سالن نگهداری ,كنترل حشرات ,استفاده از عوامل موثر در كاهش گرد وغبار سالن ,تعویض همه روزه آب اشامیدنی ,جلوگیری از كپك زدگی دانه ها وسبزیجات میباشد .رعایت این نكات مهمترین راه پیشگیری از الودگی ها و بیماریهای مختلف در بین پرندگان است .}

^{نقش ویتامینها و مواد معدنی در جوجه کشی :}

^{عمده مواد غذایی که موجب اختلالات جوجه کشی درقناری ها می شوند عبارتند از مواد معدنی و ویتامین ها . بسته به نوع کمبود و انفرادی یا چند موردی بودن این کمبودها ممکن است عوارض متفاوت باشد .
کمبود ویتامین A (رتینول):
موجب کوری – نقرس – تلفات جنینی در روزهای اول و دوم رشد جنین بخاطر نارسایی سیستم گردش خون و کاهش میزان خروج جوجه ها از تخم می شود . معمولا علت کمبود این ویتامین ناشی از عدم استفاده از سبزیجات و مصرف غذای کهنه می باشد .
کمبود ویتامین D (کلسیفرول):
موجب نرمی استخوان و کج شدن استخوان های بلند ( مثل ساق پا ) , کاهش ضخامت پوسته تخم و مرگ جنین در اواخر دوران جوجه کشی شود . معمولا به علت عدم دسترسی پرنده به نور آفتاب بروز می کند .
کمبود ویتامین E (توکوفرول):
موجب عدم باروری تخمها , ضعف جوجه خارج شده از تخم , مرگ در روزهای اولیه پس از خروج از تخم همراه با خیز زیر پوستی و آتروفی عضلانی می شود . در اثر مصرف دان ها یا مواد چرب اکسید شده بروز می کند . 
کمبود ویتامین B1 (تیامین):
موجب بدنیا آمدن جوجه های ضعیف و دارای لرزش می شود که ظرف چند روز پس از خروج از تخم تلف می شوند .
کمبود ویتامین B2 (ریبو فلاوین): 
موجب فلجی و جمع شدگی پنجه پا از مرحله دوم رشد جنینی به بعد می شود .
کمبود نیاسین ( اسید نیکوتینیک ) : 
موجب کاهش میزان جوجه درآوری می شود. معمولا به علت استفاده از منابع پروتئینی نامرغوب و کمبود اسید آمینه تریپتو فان بروز میکند .
کمبود ویتامین B6 (پیریدوکسین):
به سبب نقش مهمش در رشد اولیه جنین , موجب افزایش مرگ و میر جنین می شود . جیره های غذذایی حاوی پروتئین زیاد بطور ثانویه موجب کمبود این ویتامین می شود . کمبود همزمان این ویتامین و ماده معدنی منگنز موجب بزرگ شدن مفصل خرگوشی ( مفصل بالای ساق پای پرنده ) شده و منجر به دررفتگی پا به یک طرف گردد .
کمبود اسید فولیک ( فولاسین ) :
موجب مرگ و میر جوجه در دوره اولیه رشد در اثر کم خونی و گاهی مرگ و میر درهنگام خروج جوجه از تخم می شود . معمولا براثر مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک بروز می کند . زیرا آنتی بیوتیک موجب از بین رفتن باکتری های روده ای که مسئول ساختن این ویتامین هستند , می شود .
کمبود ویتامین B12 (کوبالامین):
موجب کم خونی و مرگ در دوران اولیه و گاهی ادم و تحلیل رفتن رشد عضلانی در مرحله دوم رشد جنینی می شود . 
کمبود اسید پنتوتنیک :
موجب بروز پرهای غیرعادی همراه با خونریزی زیر پوست در مرحله سوم رشد جنینی می گردد .
کمبود بیوتین :
موجب مرگ و میر در مرحله اول و سوم رشد جنینی همراه با تغییر شکل منقار به صورت منقار طوطی و کوتاه شدن طول استخوان ها می شود
کلسیم(ca) و فسفر(p):
میزان هر یک از این دوماده به تنهایی و نسبت بین آنها تاثیرزیادی برضخامت پوسته تخم و رشد استخوان بندی جنین دارد . کمبود آنها و یا عدم تعادل بین آن دو موجب کاهش قدرت جوجه در خروج از تخم می شود . جوجه های مبتلا دارای رانهای ضخیم و بال های کوتاه همراه با خیز زیر پوست گردن و نرمی استخوان می باشد .
منیزیم (mg):
این ماده معدنی در تنظیم رشد استخوانی نقش داشته و کمبود آن موجب بیماری پروزیس , کوتاه شدن طول بال خیز زیر پوستی و منقار طوطی شکل می شود .}