ورود به سایت
ثبت مشاور

آکواریوم و نحوه تکثیر شقایق دریایی

در تاریخ : 17.08.96
توسط : modiriat
نظرات : 0
بازدیدها : 8228

رشد و نمو : حال که مطالعاتی در زمینه خصوصیات و شرایط لازم جهت زندگی شقایق دریایی در قسمت قبل کسب کردید ، اکنون میبایست محیط آکواریومی مناسب پرورش این آبزی را محیا و از پرورش و تکثیر آن لذت ببرید.

 

غذای شقایق دریایی

 

شرايط زيست محيطي شقايق ها در آكواريوم :

 

پارامترهاي آب : به منظور نگهداری شقایق در بهترین شرایط، خواص شیمیایی آب باید ثابت باشد. یعنی قبل از ورود شقایق به داخل آکواریوم، ابتدا باید چرخه نیتروژنی در آب تشکیل شود. معموال باید حداقل یك ماه بعد از ایجاد چرخه نیتروژنی در سیستم صبر کرد تا شرایط آکواریوم به صورت ایدهآل درآید. آب را باید قبل از ورود شقایق به آن آزمایش کرد. میزان آمونیاك، نیتریت، نیترات باید صفر بوده و چگالی نسبی )شوری( آن 926/1-924/1، 8/2-8/4 pH و دمای 27-24 درجه سانتی گراد باید باشد. از بین رفتن شقایق میتواند بدلیل عدم وجود شرایط ثابت آکواریوم، تغییرات و نوسانات دما، pH و تغییرات میزان شوری آب باشد.

 

 

نور: همه شقایقهای اقیانوس آرام جزو بیمهرگان آب های نواحی کم عمق هستند. همه آنها برای ادامه زندگی به نور نیاز دارند. برخی گونهها )بهویژه quadricolor.E )میتوانند در زیر نور فلورسنت نیز زنده بمانند، اما آنها جزو استثنائات هستند. همه گونهها در زیر نور متال هالید زنده خواهند ماند و برخی دیگر به نور بسیار شدیدی نیاز دارند.

 

 

جريان آب: شقایقها جریان غیر مستقیم آب با شدت مناسب را دوست دارند. آنها با جذب اکسیژن آب اطراف خود تنفس میکنند. آنها با استفاده از آب، غذای خود را فراهم میسازند و آلودگی را از اطراف خود دور میسازند. در صورت عدم وجود جریان، آنها شروع به حرکت کرده تا زمانیکه مکان مناسب تر با جریان بیشتر آب را بیابند. برخی گونهها )مثل magnifica. H )به جریان شدید آب نیاز دارند و برای یافتن چنین شرایطی بسیار فعال هستند.

 

محل قرار دادن شقايق در آكواريوم : بسیاری از شقایقها تمایل به زندگی بر روی شن و ماسه داشته در حالیکه برخی دیگر صخرههای مرجانی را میپسندند. پیش از آنکه شقایق وارد آکواریوم شود، مکان زندگی آن باید در نظر گرفته شود و بر طبق خصوصیات آن، شرایط را فراهم سازند. اغلب اوقات ممکن است شرایط مناسبی را در آکواریوم ایجاد کرده و مکان خوبی را نیز برای شقایق درنظر گرفت، اما پس از ورود شقایق به داخل آکواریوم ، شقایق ممکن است جهت یافتن مکانی مناسبتر حرکت کند زیرا شقایق برطبق عالیق خود عمل میکند. در زمان حرکت آنها در آکواریوم ممکن است در طی برخورد به بسیاری از موجودات مانند مرجان ها و بیمهرگان، به آنها آسیب برسانند. شقایق به منظور یافتن مکانی مناسب در آکواریوم به صورت پیوسته برروی صخرهها حرکت میکند و به صخرهها آسیب میرساند.

 

چگونگي حركت دادن شقايق : حرکت دادن شقایق کار مشکلی است، زیرا پاهایش محکم به وسایل، سنگ ها، صخره های مرجانی و غیره میچسبد. به عالوه بسیاری از شقایقها به دنبال شکافی میگردند تا در آن پنهان شوند. اغلب جابهجایی شقایق بدون ایجاد صدمه جدی مثل بریدن پا امکان پذیر نمیباشد. در برخی شرایط جابهجایی و یا گردش صخره مرجانی که شقایق بر آن قرار دارد ممکن است باعث حرکت شقایق شود. اگر شقایق به شیشه آکواریوم چسبیده باشد باید با احتیاط و دقت، ناخن یا شیء تیزی را در زیر پایه شقایق قرار داده و آنرا از دیواره جدا ساخت. چنانچه دسترسی به شقایق کار آسانی نبود، میتوان با تغییر شرایط آکواریوم مثل: افزایش یا کاهش جریان آب، افزایش یا کاهش میزان نور و غیره آن را به حرکت درآورد. البته فشار جریان پمپ نیز در برخورد با پای شقایق ممکن است باعث حرکت آن شود.

 

 

غذاي شقايقها : شقایقها تنوع در غذای زنده و زیر نور را ترجیح می دهند. شقایقها مقدار زیادی غذا را میتوانند هضم کنند با این وجود توصیه میشود به میزان اندك و به دفعات، به آن ها غذا داده شود. یك غذای خوب باید شامل غذاهای دریایی تازه و منجمد )کریل، میگو، میگوی mysis ،اسکالوپ( غنیشده با ویتامین، مرجان )Selcon یا Zoe )باشد. شقایقها در صورت وجود و دسترسی به غذاهای پولکی میتوانند آنرا بخورند. برخی شقایقها میزان زیادی پولکی میخورند. به نظر میرسد که ذائقه آن ها تغییر میکند. میزان غذا را بر اساس سالمتی شقایق و میزان رشد آن را نیز با مقدار غذای داده شده به آن می توان تعیین کرد. چنانچه شقایق یك بار در روز غذا بخورد سریع رشد می کند ولی اگر یکبار در هفته )و یا حتی کمتر( به آن ها غذا برسد میزان رشد آن کم می شود. غذای این جانوران از نرم تنان، سخت پوستان، بی مهرگان دیگر و ماهیها تشکیل می گردد. شکارهای مزبور به وسیله نماتوسیت ها فلج می شوند و به وسیله شاخك ها بسوی دهان برده می شوند. دهان و مری نیز می توانند به طور وسیع باز شوند و بعضی از شکارها را به طور مستقیم بگیرند. غذا به داخل حفره داخلی )انترون( می آید و در آنجا به وسیله آنزیهای مترشحه گوارش می یابد و به وسیله گاسترودرم جذب گشته و مواد زاید گوارش نیافته از راه دهان به خارج دفع می شوند.

 

نحوه غذا دادن به شقايق: یك شقایق سالم با ولع غذا میخورد. یعنی هرآنچه که با شاخكهایش تماس داشته باشد، آنرا میبلعد. برای غذا دادن به اکثر شقایقها تنها کافی است غذا را به شاخكهای آنها نزدیك نمود. یك شقایق سالم شاید مقدار زیادی غذا را در کمتر از یك دقیقه ببلعد. شقایقهای ضعیف و یا در حال بهبودی از فشار استرس شاید میزان بیشتری غذا را ببلعند. البته باید از ربوده شدن غذا به وسیله ماهیها و یا دیگر بیمهرگان )خرچنگ یا میگو و غیره( جلوگیری به عمل آید. شقایقهای موکتی )mertensii.S, gigantea.S, haddoni.S )تمایل بیشتری به خوردن ماهی دارند. شاید این حالت به سبب شکل ظاهری )گستردگی در کف آکواریوم( و میزان چسبندگی بسیار باالی آنها باشد. به منظور کاهش میزان مرگ و میر ماهیها بهتر است یك دلقك ماهی را در چنین آکواریومی قرار داد تا بدینترتیب ماهیها را از این شقایق دور نگاه دارد. بعالوه درآکواریومی با حضور شقایق باید در شب نور داشت، تاماهیها به شقایق نزدیك نشوند.

 

 

تكثير شقايق ها:

 

تكثير مصنوعي شقايق ها به سه روش زير انجام مي پذيرد كه عبارتند از:

 

1 )تكثير با استفاده از شوك غذايي و شيميايي : در این روش شرایط آب باید به گونه ای باشد که از لحاظ زیستی برای شقایق ها حالت ایده آلی باشد به گونه ای که تمامی شرایط شیمیایی و فیزیکی آب در حالت استاندارد بوده و عالوه بر آن میزان تغذیه شقایق ها بیشتر از حالت استاندارد باشد یعنی شقایق ها به صورت روزانه تغذیه شده و بعد از نگهداری به مدت سه هفته تا یك ماه با توجه به شکل ظاهری شقایق ها شرایط تغذیه و همچنین شرایط آب را کامال تغییر داده تا به آنها شوك وارد گردد. شوك معموال دو هفته زمان می برد و در طی این دو هفته تغذیه شقایق ها کامال متوقف شده و شرایط آب از جمله دما و نور و برخی از شرایط شیمیایی آب تغییر می یابد تا شوك ایجاد شده سبب تحریك و تکثیر شقایق ها گردد و معموال هر شقایق به دو قسمت تقسیم شده و هر یك به شقایق کاملی تبدیل می گردد. الزم به ذکر است که زمان شوك نباید بیشتر از دو هفته به درازا بکشد و شقایق هایی که تکثیر نشده اند نیز از روشهای دیگر یا تکرار همین روش تکثیر می گردند.

 

 

2)تكثير با استفاده از نصف كردن : این روش یك روش معمول نمی باشد زیرا ریسك آن باال بوده و نیاز به تبحر و تجربه باالی فرد تکثیر دهنده دارد. در این روش شقایق را به دو قسمت مساوی تقسیم نموده و آن را جدا می نمایند و سپس دو قسمت جدا شده از هم را در داخل محلول ضد عفونی کننده قرار میدهند. همچنین الزم است پس از این عمل شقایق های جدا شده را تا مدتی در ظرف جدا قرنطینه نموده تا مواد سمی و ترشح شده از آنها آب را آلوده نکنند و به دیگر ریف ها آسیبی نزنند اگر تمامی مراحل به درستی انجام شود، با گذشت کمتر از یك هفته هر تکه جدا شده به یك شقایق کامل تبدیل می گردد.

 

3)تكثير با استفاده از رشد كامل : تنها ایراد این روش زمان بر بودن آن نسبت به دو روش قبلی می باشد ولی ریسك کمتری نسبت به روشهای قبلی دارد. در این روش تمامی شرایط آب و تغذیه شقایق ها را به حالت ایده آل درآورده و کمی بیشتر از حالت استاندارد با افزودن تعداد دفعات تغذیه شقایق در طی مدت مشخصی به رشد کامل خود رسیده و سپس شروع به عملیات تکثیر می نماید. در این روش هیچگونه آلودگی حاصل از تکثیر که در دو روش قبل موجود بود، وجود ندارد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سازمان شيلات ايران 

بازگشت
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
 نظر دهید :
نام شما : *
ایمیل شما : *
نظر شما : *
پررنگ کج خط دار خط دار در وسط | سمت چپ وسط سمت راست | قرار دادن شکلک انتخاب رنگ | پنهان کردن متن قراردادن نقل قول تبدیل نوشته ها به زبان روسی قراردادن Spoiler
کد امنیتی : *